17 stycznia 2021r (Rok B)

Druga Niedziela Zykła

Powołanie, ks. Edward Staniek

Dla człowieka wierzącego nie ma w życiu przypadków. Samo jego pojawienie się na ziemi jest ściśle zaplanowane przez Pana Boga. Określone jest miejsce jego przebywania, określony jest co do sekundy czas, określone jest także środowisko, w którym się człowiek pojawia. Okoliczności te sprawiają, że ma on ściśle określone zadanie do wykonania. Owo zadanie, dane nam przez Pana Boga, traktowane jest jako nasze powołanie.

Powołanie może być osobiste. Jest to najczęściej powołanie do założenia rodziny, do ojcostwa, do macierzyństwa. Może to być także powołanie społeczne (lekarz, nauczyciel, artysta, żołnierz, kapłan).

Powołanie jest wezwaniem Boga, jest zadaniem, które On zlecił człowiekowi. Przyjęcie powołania jest równoznaczne z zaangażowaniem weń swojego serca. Nie wystarczy bowiem tylko zaangażowanie rąk, pieniędzy, czasu i zdolności. Musi zaistnieć także zaangażowanie serca, gdyż wtedy realizacja powołania staje się aktem miłości. Życie z takim zaangażowaniem staje się o wiele łatwiejsze. Jest źródłem pokoju i radości, ponieważ każda jego godzina posiada widoczny sens. W takim życiu łatwo jest dochować wierności. Zadanie bowiem jest ważniejsze od doczesności. Życie staje się drogą, na której można maksymalnie wykorzystać wszystkie swoje talenty.

Ponieważ jednak powołanie w pewnym sensie ogranicza wolność, obserwujemy ucieczkę od powołania i spotykamy przypadki jego zdrady. Ludzie próbują swe życie sprowadzić do zawodu. Nawet mówi się o zawodzie matki i ojca......

zobacz więcej

1 Sm 3,3b-10.19 Powołanie Samuela

Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela

Samuel spał w przybytku Pana, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten odpowiedział: „Oto jestem”. Pobiegł do Helego mówiąc mu: „Oto jestem: przecież mnie wołałeś”. Heli odrzekł: „Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać”. Położył się zatem spać.
Lecz Pan powtórzył wołanie: „Samuelu!” Wstał Samuel i pobiegł do Helego mówiąc: „Oto jestem: przecież mnie wołałeś”. Odrzekł mu: „Nie wołałem cię, synu. Wróć i połóż się spać”. Samuel bowiem jeszcze nie znał Pana, a słowo Pana nie było mu jeszcze objawione.
I znów Pan powtórzył po raz trzeci swe wołanie: „Samuelu!” Wstał więc i poszedł do Helego, mówiąc: „Oto jestem: przecież mnie wołałeś”. Heli spostrzegł się, że to Pan woła chłopca. Rzekł więc Heli do Samuela: „Idź spać. Gdyby jednak kto cię wołał, odpowiedz: «Mów, Panie, bo sługa Twój słucha»”. Odszedł Samuel i położył się spać na swoim miejscu.
Przybył Pan i stanąwszy zawołał jak poprzednim razem: „Samuelu, Samuelu!” Samuel odpowiedział: „Mów, bo sługa Twój słucha”.
Samuel dorastał, a Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu na ziemię.Oto Słowo Boże.

POSŁUCHAJ

1 Kor 6,13c-15a.17-20 Wasze ciała są członkami Chrystusa

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Ciało nie jest dla rozpusty, ale dla Pana, a Pan dla ciała. Bóg zaś i Pana wskrzesił, i nas również swą mocą wskrzesi z martwych.
Czyż nie wiecie, że wasze ciała są członkami Chrystusa? Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem.
Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy.
Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest przybytkiem Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!e.Oto Słowo Boże.

POSŁUCHAJ

J 1,35-42 Powołanie pierwszych uczniów

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: „Oto Baranek Boży”. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: „Czego szukacie?”
Oni powiedzieli do Niego: „Rabbi, to znaczy: Nauczycielu, gdzie mieszkasz?”
Odpowiedział im: „Chodźcie, a zobaczycie”. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.
Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: „Znaleźliśmy Mesjasza”, to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa.
A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: „Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz się nazywał Kefas”, to znaczy: Piotr.Oto Słowo Paańskie.

POSŁUCHAJ  

17 stycznia 2021

"Przybył Pan i stanąwszy zawołał jak poprzednim razem: «Samuelu, Samuelu!»" 1 Sm 3, 10

Czterokrotne wołanie Boga, w którym zwraca się do młodzieńca po imieniu, nie mogło być pomyłką, ani przypadkiem. Samuel nie jest dla Boga ani jednym z wielu, ani kimś nieznanym. To prawda również o mnie – jestem przed Bogiem kimś niepowtarzalnym i rozpoznawanym po imieniu. Taka też jest droga powołania, na którą mnie zaprasza – jedyna w swoim rodzaju, której nikt inny za mnie nie może podjąć. Bóg, który wypowiada moje imię, przenika do głębi moje sprawy i serce. Nie ma zatem nikogo, kto rozumie mnie tak jak Bóg.
Czy dziękuję Bogu za swoją niepowtarzalną historią życia?
ks. Kamil Żyłczyński SChr

POSŁUCHAJ

 źródło: