Druga niedziela Wielkiego Postu

17.03.2019r 

Tylko trzech apostołów było świadkami przemienienia na górze Tabor. A jednak wydarzenie było tak wielkiej wagi, że po zmartwychwstaniu Mistrza poinformowali o nim innych. Opis jest zawarty w ewangeliach Mateusza, Marka i Łukasza. Jest to jedyny mistyczny opis z ziemskich czasów Jezusa. Świadkowie słuchali dialogu Jezusa z ukazującymi się w chwale Mojżeszem i Eliaszem. Rozumieli ich rozmowę, która dotyczyła odejścia Mistrza, czyli Jego męki. Odkryli, że w wieczności przestrzeń czasu znika. Mojżesz żył 1400 lat, Eliasz 800 lat przed Chrystusem. Słyszeli też słowa Boga Ojca: „To jest mój Syn, Wybrany, Jego słuchajcie”. To wezwanie Ojca Niebieskiego było najważniejsze.

Wydawać by się mogło, że tych trzech uczniów po takim przeżyciu już nigdy nie będzie miało kłopotów ze słuchaniem, a ściśle mówiąc z posłuszeństwem Jezusowi. Ale historia mówi co innego. Piotr na dziedzińcu Kajfasza, mimo że na Taborze słyszał rozmowę o odejściu Mistrza, zapomniał o Jezusie i Jego godności. Trzy razy zaparł się Go przed służbą arcykapłana.

Nawet mocne przeżycie mistyczne nie wyklucza grzechu. To znak i dla nas. Wielki Post jest czasem odkrywania siły grzechu i siły łaski. My też, mimo że nie mamy przeżyć mistycznych na miarę Piotra, popełniamy grzechy i potrzebujemy żalu za nie. Nikt na ziemi nie jest pewny dotrwania do wieczności w stanie łaski! Nikt. To wzywa do pokory i czujności, aby odeprzeć pokusę, a jeśli się to nie uda, aby wrócić z łzą w oku do Chrystusa, jak tego uczy św. Piotr.

ks.Edward STANIEK

Rdz 15, 5-12. 17-18 Bóg zawiera przymierze z Abrahamem

Czytanie z Księgi Rodzaju

Bóg poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; a potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za wielką zasługę.
Potem zaś rzekł do niego: «Ja jestem Pan, którym cię wywiódł z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność».
A na to Abram: «O Panie, o Panie, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?»
Wtedy Pan rzekł: «Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę».
Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je odpędzał. A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność.
A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: «Potomstwu twemu daję ten kraj od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej rzeki Eufrat». Oto Słowo Boże.

POSŁUCHAJ >>

Flp 3, 17 – 4, 1 Chrystus przekształci nasze ciała na podobne do swego chwalebnego ciała

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia, bądźcie wszyscy razem moimi naśladowcami i wpatrujcie się w tych, którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem – zagłada, ich bogiem – brzuch, a chwała – w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne.
Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować.
Przeto bracia umiłowani, za którymi tęsknię, radości i chwało moja, tak stójcie mocno w Panu, umiłowani. Oto Słowo Boże.

POSŁUCHAJ >>

Łk 9, 28b-36 Przemienienie Pańskie

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim.
Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.» Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok.
A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie.» W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam.
A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli. Oto słowo pańskie

POSŁUCHAJ >>>

17.03.2019

"Jezus wziął ze sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić." Łk 9, 28b

Każdy z nas jest kimś wyjątkowym i jedynym dla Jezusa. Poznawać Go, być blisko Niego - to ochotnie pójść za Nim. Całe życie człowieka, zjednoczone z Chrystusem,  to swoista droga i proces przemieniania. Doświadczamy uniesień, ale i trudów; radości i trwogi; entuzjazmu, ale i zniechęcenia; jasności w widzeniu, jak i ciemności, pustki i niezrozumienia. Ten, towarzyszący nam, swoisty kontrast uczuć i postaw na drodze wiary, może motywować do jeszcze uważniejszego słuchania Jezusa, który względem nas jest wierny i zawsze pragnie naszej przyjaźni.

Czy tak samo słucham Jezusa w chwilach uniesień i w chwilach doświadczeń?

POSŁUCHAJ >>>