Proboszcz

ks. kpt. Grzegorz LACH

ul. Czwartaków 2a

Złocieniec 78-520

tel. kom. 727 012 130

 e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Uroczystości w Złocieńcu. Święty Andrzej Bobola patronem miasta

Złocieniec od czwartku ma swojego patrona, to święty Andrzej Bobola. Stolica Apostolska wyraziła na to zgodę przychylając się do prośby mieszkańców i kapłanów miasta oraz biskupa diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej - Edwarda Dajczaka. Podczas uroczystości mieszkańcy i kapłani zawierzyli miasto swojemu patronowi licząc, że opieką obejmie wierzących i niewierzących, że połączy mieszkańców różnych poglądów.

Andrzej urodził się 30 listopada 1591 r. w Strachocinie koło Sanoka. Pochodził ze szlacheckiej rodziny, bardzo przywiązanej do religii katolickiej. Nauki humanistyczne wstępne i średnie wraz z retoryką Andrzej pobierał w jednej ze szkół jezuickich, prawdopodobnie w Wilnie, w latach 1606-1611. Tu zdobył sztukę wymowy i doskonałą znajomość języka greckiego, co ułatwiło mu w przyszłości rozczytywanie się w greckich ojcach Kościoła i dyskusje z teologami prawosławnymi.
31 lipca 1611 r., w wieku 20 lat, wstąpił do jezuitów w Wilnie. Po dwóch latach nowicjatu złożył w 1613 r. śluby proste. W latach 1613-1616 studiował filozofię na Akademii Wileńskiej, kończąc studia z wynikiem dobrym. Ówczesnym zwyczajem jako kleryk został przeznaczony do jednego z kolegiów do pracy pedagogicznej. Po dwóch latach nauczania młodzieży (1616-1618), najpierw w Brunsberdze (Braniewie), w stolicy Warmii, a potem w Pułtusku, wrócił na Akademię Wileńską na dalsze studia teologiczne (1618-1622), które ukończył święceniami kapłańskimi (12 marca 1622 r.). Rok później dopuszczony został do tak zwanej "trzeciej probacji" w Nieświeżu... więcej>>>

3 maja Kościół katolicki w Polsce obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Nawiązuje ona do ważnych wydarzeń z historii Polski: obrony Jasnej Góry przed Szwedami w 1655 r., ślubów króla Jana Kazimierza - powierzenia królestwa opiece Matki Bożej, a także do uchwalenia Konstytucji 3 Maja.

Uroczystość została ustanowiona na prośbę biskupów polskich po odzyskaniu niepodległości po I wojnie światowej. Oficjalnie święto obchodzone jest od 1923 r. W 1920 r. zatwierdził je dla Kościoła w Polsce papież Benedykt XV. Po reformie liturgicznej w 1969 r. święto zostało podniesione do rangi uroczystości.

Święto wyraża wiarę narodu w szczególną opiekę Bożą, jakiej Polacy doświadczali i doświadczają za pośrednictwem Maryi. Jej kult jako Królowej Polski jest bardzo stary. Przykładem może być "Bogurodzica", najstarsza polska pieśń religijna, która przez wieki pełniła rolę narodowego hymnu.

WIĘCEJ >>>

Koszyk Wielkanocny

Dawniej święcenie odbywało się na szlacheckich dworach, a poświęcone musiały być wszystkie dania, które miały się znaleźć na świątecznym stole. Co więcej, oprócz pokarmów święcono także rzeczy potrzebne do gospodarstwa, takie jak woda, kasza, ziemniaki, a także po garści zboża używanego później do siewu.

Dziś w zależności od regionu w wielkanocnych koszyczkach pojawiają się coraz to nowe specjały - przy czym niektóre z nich nie mają nic wspólnego z wielkanocną tradycją.
Warto zatem pamiętać, że dobór produktów niesionych do święcenia w wielkanocnych koszyczkach nigdy nie był przypadkowy.

Zgodnie z chrześcijańską tradycją, koniecznie musi się w nim znaleźć siedem błogosławionych darów Bożych, które symbolizują treść chrześcijaństwa. A oprócz tego wielkanocny Baranek, który jest znakiem zmartwychwstałego Chrystusa. Jezus - tak jak Baranek Ofiarny - oddał życie za ludzi, żeby zmartwychwstać i zatriumfować nad grzechem i śmiercią.

Najczęściej baranek występuje z chorągiewką, podobnie jak sylwetka Zmartwychwstałego Chrystusa ze sztandarem, symbolem zwycięstwa i tryumfu. Baranek do koszyczka może być z ciasta, czekolady albo cukru. Dawniej na kształt baranka formowano bryłę masła przeznaczonego na świąteczne śniadanie.

Więcej >>>

 Duchu Święty, proszę Cię
o dar mądrości do lepszego poznawania 
Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,
o dar rozumu do lepszego zrozumienia
ducha tajemnic wiary świętej,
o dar umiejętności, 
abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,
o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady
i u Ciebie ją zawsze znajdował,
o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie
nie mogły mnie od Ciebie oderwać,
o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,
o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, 
który Ciebie, o Boże, obraża.